21. Yüzyılın Tartışmalı Felsefecileri

Felsefeci deyince çoğumuzun aklına Farabi, Aristo, Descartes veya Hegel gelir. Tabii bu yaşadığımız yüzyılda hiç felsefeci çıkmadığı anlamına gelmiyor. Bu yüzyılda çıkanların da felsefeye veya dünya meselelerine katkıları su götürmez. Avrupa’da felsefe müzeleri dahi var.

Dünya çapında en tanınan üç felsefeciyi tanıtalım:

Noam Chomsky

Daha çok siyasal anarşist yönü ve muhalif düşünceleriyle bilinen Chomsky’nin fikirleri dünyanın bütün ülkelerinde okunuyor. Üretmiş olduğu en itibarlı eserler felsefeden ziyade dilbilim üzerine olsa da, kritik teori alanında da isim yapmış bir felsefecidir. Analitik felsefenin önemli isimlerinden biri olup bilişsel bilim alanının kurucularındandır. Dilbilim, savaş, siyaset ve birçok konuda 100’den fazla kitap yazmıştır. Diğer birçok felsefeci hakkında kuşkularını dile getirmiş olan Chomsky, zihin felsefesi, dil felsefesi ve bilim felsefesi gibi alanlarda da fikir üretmiştir. En son savaş ahlakı, terörizm, devlet denetimi ve benzer diğer konular üzerine Sam Harris ile büyük bir tartışma yaşamıştır.

Slavoj Zizek

Zizek psikoanalitik felsefecidir. Dünya onu daha çok komünizm yanlısı fikirleri ve Donald Trump’ın ABD başkanlığına olan desteğiyle tanıdı. Siyasal düşün üzerine düşünür ve devletin davranışlarımızı şekillendiren bir düzenleyici kurumlar sistemi olduğunu ve sahip olduğu gücün sadece sembolik olduğunu savunur. Felsefi ve psikoanalitik argümanları birbirine karıştırdığı ve tam olarak ne demek istediği konusunda belirsiz konuştuğu gibi sebeplerden birçok felsefeci tarafından eleştirilmiştir. Yine de Zizek hem kendi ülkesinde  (Slovenya) hem de dünyada nüfuzlu bir isim haline gelmiştir.  Lacan’ı yorumlaması, Hegel’in Kant’la olan ilgisi ve Kültürel, Edebi ve Sinema fenomenleri üzerine olan yorumları çokça ilgi toplamıştır.

John Searle

Searle’ın en bilinen eseri, dilin kurallarını sınayan Söz Edimi kitabıdır. 1969 yılında çıkan kitapta edimsel eylemleri açıklar. Yine 1983’te çıkardığı Amaçlılık kitabında da edimsel eylemlerin sahip oldukları “doyum koşulları” ile biçimlendiğini savunur. Bunların yanı sıra Searle bilinçlilik, öznellik, yapay zekâ ve toplumsal gerçeklik üzerine fikirler üretmiştir.